ARCHIWALNY TEMAT FORUM

Oddelegowanie pracownika do pracy za granicę

Pracownik jest zatrudniony na umowę o pracy i jest kierownikiem projektu. Projekt jest prowadzony z firmą włoską. Pracownik często musiał wyjeżdzać do Włoch i wtedy był w delegacji. Płaciliśmy diety. Aktulanie projekt się przedłużył i pracownik będzie we Włoszech powyżej 183 dni. Oznacza to, że podatki bedzie musiał też płacić we Włoszech.

Czy ktoś może mnie skierować do literatury lub sam ma takie przypadki, jakie obowiązki pracodawca ma w Polsce względem ZUS i US? Co z wypłaconymi dietami?
Pracownik oddelegowany za granicę nie musi płacić podatku w Polsce

Jeżeli dochód pracownika oddelegowanego czasowo do pracy za granicą jest tam opodatkowany (na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania), to polski pracodawca nie musi pobierać zaliczek na podatek od tego dochodu

Tak wynika z nowego art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten obowiązuje od 1 stycznia 2007 r.
Jak było do 31 grudnia 2006 r.
Dotychczas, ponieważ nie było regulacji prawnych w tym zakresie, dochodziło niejednokrotnie do podwójnego opodatkowania wynagrodzeń pracowników. Raz zaliczkę na podatek płacono w Polsce, drugi raz w kraju świadczenia pracy.
Takie podwójne opodatkowanie wynagrodzeń było najdotkliwsze dla tych pracowników, którzy zostali oddelegowani do krajów, z którymi Polska nie ma zawartych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zawarte umowy przewidują unikanie podwójnego opodatkowania według metody odliczenia proporcjonalnego (dotyczy to m.in. Belgii, Szwecji, Danii, Finlandii czy Holandii).
Na przykład, gdy pracownik został oddelegowany do pracy w Szwecji i świadczył tam pracę przez okres przekraczający łącznie 183 dni w okresie 12 miesięcy rozpoczynających się lub kończących wdanym roku podatkowym, to jego wynagrodzenia musiały być opodatkowane raz w Szwecji, a drugi raz w Polsce. Nadpłacone podatki mogły być natomiast odzyskane przez podatnika dopiero po zakończeniu roku podatkowego i po dokonaniu rocznego obliczenia podatku
Jak jest od 1 stycznia 2007 r.
Nowy art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, że zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium RP. Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do ust. 1 - 5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.
Nowy przepis zwalnia zatem polskich płatników od obowiązku pobierania zaliczek, jeżeli wynagrodzenia pracowników oddelegowanych za granicę są opodatkowane w innym państwie.
Tylko na indywidualny wniosek samego pracownika polski pracodawca musi pobrać podatek w Polsce. W tym wypadku zaliczka na podatek powinna być ustalona z uwzględnieniem regulacji przewidzianych w art. 27 ust. 9 i 9a, czyli z uwzględnieniem odliczania podatku zapłaconego za granicą.
Kto płaci zaliczki na podatek, gdy pracownik jest za granicą

Gdy przedłuży się pobyt polskiego pracownika za granicą, rękę po podatek wyciągnie zagraniczny fiskus. Ale płacić go tam będzie musiał już sam pracownik. Polski pracodawca ma myśleć tylko o zaliczkach w Polsce
W DOBREJ FIRMIE z 11 października br. pisaliśmy o obowiązkach pracodawcy związanych z przedłużającym się pobytem pracownika za granicą. Wyjaśnialiśmy, że obowiązki te mogą być różne, w zależności od tego, jaką metodę opodatkowania przewiduje dwustronna umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta przez Polskę z danym krajem.
Przypomnijmy, że:
· > jeśli jest to metoda wyłączenia z progresją, to gdy pobyt pracownika za granicą przedłuży się ponad 183 dni, polski pracodawca powinien przestać pobierać zaliczki na podatek dochodowy,
· > jeśli jest to metoda odliczenia proporcjonalnego, wówczas polski pracodawca nie przestaje pobierać zaliczek w Polsce; metoda ta bowiem nie zakłada zwolnienia od podatku w Polsce dochodów opodatkowanych za granicą.
Podatek zagraniczny może być potem jedynie proporcjonalnie odliczany. I właśnie o tę drugą metodę pytają nas czytelnicy.
- Czy to oznacza, że gdy pobyt pracownika za granicą przedłuży się ponad 183 dni, to pracownik będzie miał podwójnie opłacany podatek: za granicą i w Polsce? - pyta czytelniczka DF.
Tak, w tym wypadku - jak piszą Dominika Dragan-Berestecka i Kaja Zaremba-Jesiotr w Monitorze Podatkowym nr 9/2005 r. - powinno dochodzić do faktycznego, choć przejściowego (usuwanego w zeznaniu rocznym) podwójnego opodatkowania dochodów osiąganych przez polskich pracowników z tytułu pracy wykonywanej na terytorium innego kraju.
Autorki dodają, że aby uniknąć tego przejściowego, podwójnego opodatkowania, poszczególne urzędy skarbowe zalecają, by polski pracodawca przestał pobierać zaliczki na podatek dochodowy. Dodajmy jednak, że zalecenia te dotyczą tylko sytuacji, gdy polski pracownik przebywa w kraju, z którym łączy nas umowa przewidująca metodę wyłączenia z progresją (np. z Niemcami).
Wówczas rzeczywiście - jak wyjaśniają organy podatkowe - płatnik może przestać pobierać zaliczki na podatek dochodowy, gdy pobyt pracownika za granicą przekroczył 183 dni (tak stwierdziły m.in. Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w piśmie z 17 maja 2004 r., nr IMUS-1471/ DPF/41517/2004/ML, Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w piśmie z 15 kwietnia 2004 r., nr US 72/ RPŁ/423-46/ DK/04, Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu w piśmie z 5 lipca 2004 r., nr ZD/423-128/04).
Co innego jednak w sytuacji, gdy Polskę łączy z danym krajem umowa przewidująca metodę odliczenia proporcjonalnego albo gdy w ogóle nie została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wówczas polski pracodawca musi nadal pobierać zaliczki na podatek.
- Kto musi odprowadzać za pracownika zaliczki na zagraniczny podatek dochodowy, gdy pobyt tego pracownika za granicą przedłuży się ponad 183 dni? - pyta czytelniczka. Polskie przepisy nie regulują - bo nie mogą - tego, kto i na jakich zasadach ma opłacać podatek w innym państwie. Nie regulują tego również międzynarodowe konwencje. Jest to już wewnętrzną sprawą każdego kraju. Dlatego, jak stwierdził Małopolski Urząd Skarbowy w piśmie z 6 października 2004 r. (nr PD-I/423/123/04/ GH):
Zagraniczne urzędy skarbowe uważają bowiem często, że w przypadku delegowania pracowników dochodzi faktycznie do wynajmu pracowników, dlatego dochody uzyskane przez takich pracowników powinny zostać opodatkowane za granicą. Zgodnie z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania pracownik nie powinien zapłacić podatku za granicą, jeżeli okres zatrudnienia za granicą nie przekracza 183 dni oraz jeżeli spełnione są dodatkowe warunki. Podatku nie zapłaci się za granicą, jeżeli wynagrodzenie nie będzie wypłacane przez pracodawcę, który ma siedzibę za granicą, oraz jeżeli jego koszty nie obciążają zagranicznego zakładu lub placówki polskiego pracodawcy
Delegowanie pracowników za granicę (2)
18.02.2009

Praca za granicą - podatki i ubezpieczenia pracowników i pracodawców
Rok 2009 przynosi wiele zmian dotyczących opodatkowania dochodów zagranicznych.
Pracodawcy delegujący pracowników za granicę jak i podatnicy uzyskujący takie dochody stają przed problemem prawidłowego opodatkowania dochodów, ustalenia właściwego kraju do opodatkowania dochodów jak i odprowadzania składek ubezpieczeniowych.
Zgodnie z przepisami umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim państwie. Bez względu jednak na powyższe postanowienie, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce otrzymuje za pracę najemną wykonywaną w drugim państwie podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, jeżeli:
a) pracownik przebywa w drugim państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w roku, i
b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim państwie, i
c) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim państwie.
Łączne spełnienie powyższych trzech warunków spowoduje, że dochód pracownika będzie opodatkowany w Polsce. Jeżeli więc pracodawca posiadający siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce wysyła do pracy za granicą pracownika na okres nie dłuższy niż 183 dni w roku, a wynagrodzenie za ten okres nie jest wypłacane przez zagraniczny zakład pracodawcy, to takie wynagrodzenie będzie opodatkowane w Polsce. Nie spełnienie któregokolwiek z powyższych warunków spowoduje, że dochód pracownika z tytułu pracy za granicą będzie podlegał opodatkowaniu w drugim kraju. Oznacza to, że pracodawca nie będzie miał obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy do polskiego urzędu skarbowego.
Przykład
Pan Jan został wysłany w podróż służbową do Niemiec na okres 2 miesięcy. Pracodawca Pana Jana nie posiada w Niemczech stałego zakładu. Ponieważ okres pracy Pana Jana w Niemczech nie przekracza 183 dni jego wynagrodzenie uzyskane w Niemczech będzie podlegało opodatkowaniu w Polsce.
Praktyczne zastosowanie przepisu dotyczącego rozstrzygnięcia, w którym kraju dochody z pracy najemnej będą podlegały opodatkowaniu dotyczy właściwie jedynie pracowników, którzy zostali delegowani do pracy za granicą przez swojego polskiego pracodawcę. W zależności bowiem od tego kto faktycznie wypłaca wynagrodzenie pracownikowi i jak długo trwa okres pracy za granicą wynagrodzenia te będą podlegały opodatkowaniu albo w Polsce albo w kraju wykonywania pracy.
W sytuacji gdy osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce wyjeżdża do pracy za granicą i tam podejmuje pracę u miejscowego pracodawcy jej wynagrodzenie będzie podlegało opodatkowaniu w kraju wykonywania pracy, natomiast ta osoba, jako polski rezydent będzie musiała rozliczyć się w Polsce z całości dochodów, stosując do dochodów zagranicznych odpowiednią metodę unikania podwójnego opodatkowania.
Dochód pracownika, który zostaje delegowany do pracy za granicę przez swojego polskiego pracodawcę i w związku z wyjazdem nie nastąpi zmiana pracodawcy (np. poprzez wynajem pracowników), po przekroczeniu 183 dni pobytu za granicą będzie podlegał opodatkowaniu w kraju, gdzie praca jest wykonywana. Pracownicy powinni mieć świadomość, że ich zarobki mogą podlegać opodatkowaniu za granicą. Ponieważ nie istnieją przepisy Wspólnotowe, które nakazywałyby pracodawcy rejestrację jako płatnik za granicą i odprowadzanie zaliczek (lub podatku) od dochodów pracownika, obowiązek odprowadzenia podatku za granicą najczęściej będzie ciążył na podatniku. Oczywiście, często pracodawcy w imieniu pracowników dokonują wpłat podatku za granicą, jednak co do zasady taki obowiązek będzie ciążył na pracowniku.
Tak więc w przypadku okresów pracy za granicą przekraczających 183 dni (w roku podatkowym, bądź liczonych w okresie 12 miesięcy od pierwszego przyjazdu do pracy za granicą lub wstecz od powrotu do kraju) wynagrodzenie będzie podlegało opodatkowaniu za granicą (i to od pierwszego dnia wykonywania pracy za granicą) i pracownik najprawdopodobniej będzie miał obowiązek odprowadzania zaliczek na podatek za granicą.
Jednocześnie dochód ten nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, tak więc pracodawca powinien zaniechać poboru i odprowadzania zaliczek do polskiego urzędu skarbowego. Po przekroczeniu 183 dni pracy za granicą, dochód podlega opodatkowaniu za granicą od pierwszego dnia wykonywania tam pracy, a to oznacza że jeżeli pracodawca przez te 183 dni odprowadzał zaliczki do polskiego urzędu skarbowego, to po przekroczeniu tego okresu zaliczki te staną się nadpłatą (podatkiem pobranym nienależnie), o zwrot której może wystąpić zarówno płatnik (zakład pracy) jak i podatnik – w swoim zeznaniu rocznym
Przykład
Pan Henryk jest zatrudniony w polskiej firmie budowlanej. Z dniem 1 sierpnia 2008 r. został delegowany do pracy na budowie w Estonii. W okresie oddelegowania wynagrodzenie było wypłacane przez firmę w Polsce. Okres jego pracy w Estonii miał trwać do 31 grudnia 2008 r. czyli mniej niż 183 dni w roku, w związku z czym pracodawca odprowadzał zaliczki do polskiego urzędu skarbowego. Budowa jednak się przedłużyła i Pan Henryk powrócił do kraju 10 lutego 2009 r.
Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisana z Estonią przewiduje, że wynagrodzenie podlega opodatkowaniu w Estonii jeżeli pracownik przebywa w Estonii przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni podczas każdego dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym.
Oznacza to, że w dniu 30 stycznia 2009 r. okres pobytu Pana Henryka w Estonii przekroczył 183 dni licząc jako dwunastomiesięczny okres rozpoczynający się w dniu 1 sierpnia 2008 r. Oznacza to, że wynagrodzenie uzyskane przez Pana Henryka w Estonii w 2008 r. (oraz w 2009 r.) podlega opodatkowaniu w Estonii, w związku z czym za okres pracy w 2008 r. w Estonii należy wpłacić należny podatek. Zaliczka odprowadzana z tego tytułu do polskiego urzędu skarbowego stała się zaliczką nienależną ponieważ wynagrodzenie Pana Henryka z tytułu pracy w Estonii nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Pan Henryk jako polski rezydent do opodatkowania dochodu estońskiego zastosuje metodę wyłączenia z progresją, zgodnie z którą dochód z Estonii jest wolny od podatku w Polsce ale jego wysokość będzie miała wpływ na ustalenie stopy podatku, która będzie zastosowana do dochodu podlegającego opodatkowaniu (np. uzyskanego w Polsce).
Pracodawca Pana Henryka powinien wystawić mu informację PIT-11, w której wykaże tylko przychody uzyskane przez niego w Polsce (np. te uzyskane w okresie 01.01.2008 – 31.07.2008 r.), natomiast jako pobraną zaliczkę wykaże całą zaliczkę odprowadzoną od wynagrodzeń Pana Henryka w 2008 r. Do informacji PIT-11 pracodawca powinien dołączyć dodatkową informację, w której wykazane zostaną dochody uzyskane w Estonii oraz okres pracy w tym kraju. Nie ma urzędowego wzoru takiej informacji, powinny się w niej jednak znaleźć informacje, które pozwolą Panu Henrykowi na prawidłowe sporządzenie zeznania PIT-36 i załącznika PIT/ZG, czyli wysokość dochodów uzyskanych w Estonii (jeżeli dochód wypłacany był w walucie - w informacji powinien zostać przeliczony na złote według kursu z dnia wypłaty wynagrodzenia), informacja czy była to delegacja służbowa czy też nie oraz okres pracy za granicą.
Prześledźmy to na przykładzie liczbowym:
W okresie 01.01.-31.12.2008 r. Pan Henryk uzyskiwał miesięczne wynagrodzenie w wysokości 3.500 zł, od którego pobierano zaliczkę miesięczną w wysokości 252 zł. Przez cały rok pracodawca odprowadzał składki ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych do polskiego ZUS.
W informacji PIT-11 pracodawca wykaże następujące dane:
- przychód (01.01.2008 – 31.07.2008 r.): 24.500 zł
- koszty (7 x 111,25 zł): 778,75 zł
- dochód: 23.721,25 zł
- zaliczka na podatek (12 x 252 zł): 3024 zł
- składki ZUS (za okres 01.01 – 31.12.2008): 7862,40 zł
- składki zdrowotne (za cały 2008 r.): 2645,66 zł.
Oprócz PIT-11 pracodawca wystawi podatnikowi dodatkową informację, w której wykaże:
- w okresie 01.08.2008 – 31.12.2008 r. pracownik pracował w Estonii (miejsce pracy wskazane w umowie o pracę). W okresie tym uzyskał:

- przychód: (5 x 3500 zł): 17.500 zł
- zgodnie z polsko-estońską umową o unikaniu podwójnego opodatkowania wynagrodzenie to podlegało opodatkowaniu w Estonii (okres pracy pracownika w Estonii przekroczył 183 dni)
- ulga na podst. art. 21 ust. 1 pkt 20 – „30% diety”): 7020 zł
- podstawa do wyliczenia „stopy procentowej”: 17.500 zł – 7020 zł – 556,25 (k.u.p.)= 9923,75 zł
W przypadku uzyskiwania przez pracownika dochodów w kraju, w którym obowiązuje metoda proporcjonalnego odliczenia pracodawca będzie zobowiązany do wymienienia tych dochodów w informacji PIT-11, ponieważ zgodnie z metodą proporcjonalnego odliczenia dochód zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce, a od należnego podatku można odliczyć podatek zapłacony za granicą (nie więcej jednak niż podatek proporcjonalnie przypadający na dochód za granicą). Gdyby więc w powyższym przykładzie Pan Henryk uzyskiwał dochód w Holandii wówczas jego pracodawca w informacji PIT-11 wykazałby cały przychód za 2008 r., tj 42.000 zł (12 x 3500 zł). W dodatkowej informacji, dołączonej do PIT-11 należałoby wykazać, że w przychodzie wykazanym w PIT-11 kwota 17.500 zł przypada na przychód uzyskany za granicą. Należałoby również podać informację o wysokości odprowadzonego podatku za granicą (jeżeli pracodawca go odprowadzał).
Uf. wszystko:)
Serdecznie dziękuję!:)
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. nie ponosi odpowiedzialności za treści tematów i komentarzy umieszczanych na łamach FORUM DYSKUSYJNEGO. Dodanie tematu lub komentarza jest równoznaczne z akceptacją REGULAMINU FORUM DYSKUSYJNEGO (kliknij aby zapoznać się z regulaminem).
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN
Szanowny Użytkowniku !
Prosimy o zapoznanie się z poniższymi informacjami oraz wyrażenie dobrowolnej zgody poprzez kliknięcie przycisku "Zgadzam się".
Pamiętaj, że zawsze możesz wycofać zgodę.

Serwis internetowy, z którego Pani/Pan korzysta używa plików cookies w celu:

  • niezbędnego zapewnienia prawidłowego działania Serwisów (utrzymania sesji),
  • realizacji funkcjonalności ułatwiających obsługę Serwisu,
  • dopasowania reklam w serwisach społecznościowych,
  • analizy statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
  • zbierania i przetwarzania danych w celu wyświetlenia reklam produktów własnych i klientów reklamowych oraz do śledzenia użytkowników, kliknięć i konwersji wyświetlanych reklam.
Pliki cookies

Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z Serwisu, w celu administrowania Serwisem, dostosowania treści Serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania reklamy (dostosowania treści reklamy do indywidualnych potrzeb użytkownika). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika Serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do internetu oraz w Polityce prywatności i plików cookies.

Administratorzy

Administratorem Pana/Pani danych osobowych w związku z korzystaniem z Serwisu internetowego i jego usług jest Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. Administratorem danych osobowych w plikach cookies w związku z wyświetleniem analizy statystyk i wyświetlaniem spersonalizowanych reklam są partnerzy Wydawnictwa Podatkowego GOFIN sp. z o.o., Google Inc, Facebook Inc.

Jakie ma Pani/Pan prawa w stosunku do swoich danych osobowych?

Wobec swoich danych mają Pan/Pani prawo do żądania dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych, prawo do cofnięcia zgody.

Podstawy prawne przetwarzania Pani/Pana danych osobowych
  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z wykonaniem umowy.

    Umowa w naszym przypadku oznacza akceptację regulaminu naszych usług. Jeśli zatem akceptuje Pani/Pan umowę na realizację danej usługi, to możemy przetwarzać Pani/Pana dane w zakresie niezbędnym do realizacji tej umowy.

  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z prawnie uzasadnionym interesem administratora.

    Dotyczy sytuacji, gdy przetwarzanie danych jest uzasadnione z uwagi na usprawiedliwione potrzeby administratora, tj. dokonanie pomiarów statystycznych, ulepszania naszych usług, jak również prowadzenie marketingu i promocji własnych usług administratora.

  • Dobrowolna zgoda.

    Aby móc realizować cele:
    - zapamiętania Pani/Pana decyzji w Serwisach w zakresie korzystania z dostępnych opcjonalnie funkcjonalności,
    - analiz statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
    - dopasowania reklam w serwisach społecznościowych,
    - wyświetlania spersonalizowanych reklam produktów własnych i klientów reklamowych oraz do śledzenia użytkowników, kliknięć i konwersji wyświetlanych reklam w związku z odwiedzaniem niniejszego Serwisu internetowego partnerzy Wydawnictwa Podatkowego Gofin sp. z o.o. muszą mieć możliwość przetwarzania Pani/Pana danych.

Potrzebna jest Nam Pani/Pana dobrowolna zgoda na zapisy w plikach cookies w celach realizacji powyższych celów.
W związku z powyższymi wyjaśnieniami prosimy o wyrażenie dobrowolnej zgody na zapisywanie informacji w plikach cookies przez kliknięcie przycisku „Zgadzam się” lub „Nie teraz” w przypadku braku zgody. Istnieje możliwość skorzystania z „ustawień zaawansowanych” plików cookies w celu określenia indywidualnych zgód na zapis wybranych plików cookies realizujących wybrane cele.